حرکت دوربین در سینما

حرکت دوربین در سینما (Camera Movements) را شاید به صورت اصطلاح بارها شنیده اید اما باید دانست که حرکت دوربین در سینما به مجموعه حرکتهای گفته می شود که ما در تصویر شاهد آن خواهیم بود و در آن مخاطب متوجه حرکت یا تغییر در قاب تصویر می شود، برنامه ریزی برای این حرکت ها در زمان پیش تولید توسط استوری برد یا همراه فیلمنامه با همکاری مدیر فیلمبرداری آماده میشود و در زمان تولید طبق آن ضبط می شود،البته باید به این نکته اشاره کرد که امکان دارد حرکت ها و زوایایی هم به صورت برنامه ریزی نشده و نسب به موقعیت توسط فیلمبردار و کارگردان سینما ضبط شود. این حرکتها را به دو بخش کلی میتوان در سینما تقسیم کرد،بخش اول با که با آن آشنا خواهد شد اپتیکی و بخش دوم که بشه ما معرفی خواهد شد انتقالی است. حرکت اپتیکی در واقع به معنی ساده تر همان زوم است که به دنبال آن شما با دو اصطلاح زوم این zoom in و زوم بک zoom back در سیما آشنا هستید ،در حرکت اپتیکی دوربین ثابت است و هیچ حرکت فیزیکی ندارد و از طریق لنز دوربین با عمل زوم قاب تصویر به عقب و جلو حرکت میکند.اما در بخش دوم که آن را حرکت انتقالی نام گذاشتیم دوربین خود نیز جرکت میکند و دیگر از طریق زوم اتفاق نمی افتد خود حرکت انقالی در حرکت دوربین در سینما به دو بخش بر محور ثابت یا بر محور متحرک تقسیم شده است.در حرکت دوربین بر محور ثابت ما دوربین را بر روی سه پایه یا پایه گذاشته و به کمک محورها و گیره (Mount) حرکت را ایجاد می کنیم اما حرکت دوربین بر محور متحرک دوربین حرکت کرده و همراه آن فیلمبردار و ماشینری فیلمبرداری نیز به صورت یکی به حرکت در می آیند.

زوم(zoom)

تنها حرکت اپتیکی دوربین در سینما زوم است، از دکمه‌ها و تنظیمات موجود در دوربین جهت بزرگ‌نمایی یا کوچک ساختن تصویر استفاده کنید. این تنظیمات توسط مکانیزم‌های داخل لنز را کنترل می شود اما در از برخی دوربین‌های ساده تر تنها قابلیت زوم با سرعت ثابت را فراهم می‌سازند در حالیکه در دوربین‌های پیشرفته (SLR) با پیچاندن لنز می‌تواند با سرعت‌های مختلف زوم کنید. در این حرکت دوربین بدون هیچگونه حرکتی و فقط از طریق ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺭﺍ (Zoom In) ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺭﺍ (Zoom Back) این حس ایجاد می شود، این حرکت بیشتر توسط آماتور ها مورد استفاده قرار می گیرد، ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ، ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ، ﺗﻨﻮﻉ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻨﻮﻉ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺁﺯﺍﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻭ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ، ﺧﻴﻠﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻭ ﺩﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻇﺎﻫﺮﯼ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﺎﺛﻴﺮﺍﺕ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

پَن (Pan)

از اولین حرکت دوربین در سینما میتوان به پَن (Pan) اشاره کرد حرکتی بر محور ثابت است که در آن دوربین را هم تراز با بازیگر یا صحنه مورد نظر به دو سمت چپ یا راست حرکت میکند، این حرکت باید توسط فیلمبردار به نرمی و بر روی سه پایه انجام شود، این نوع حرکت دوربین در سینما برای دنبال کردن سوژه یا نمایش فاصله میان دو شی ، برای نمایش چشم انداز‌های وسیع، مانند یک دشت و شهر مورد استفاده قرار میگیرد، البته باید به این نکته اشاره کرد که همیشه با تصویری ثابت آغاز کرده و پس از عملی کردن تکنیک Pan، سکانس را با شاتی ثابت دیگری به پایان برسانید. اگر چیز زیادی در صحنه در حال فیلمبرداری برای تماشا وجود ندارد، بهتر است از استفاده از این تکنیک صرف نظر کنید. خود این حرکت پن بر چهار نوع دسته بندی می شود :

READ کروماکی چیست؟

پن مروری: یعنی دوربین از نقطه ای شروع به حرکت کند و با سرعت ثابت به حرکت ادامه دهد و در نطقه پایانی ثابت شود این حرکت برای آشنایی بیننده با محیط کاربرد دارد مثل مرور کردن نمای ساختمان های یک شهر .

پن تعقیبی: در این حرکت سوژه به هر طرفی حرکت کند دوربین آن را همراهی و تعقیب خواهد کرد .

پن کنکاشی: در پن کنکاشی هر اتفاقی که برای بیننده مهم تر است دنبال میشود . مثلا در فوتبال توپ دنبال می شود ولی اگر خطایی اتفاق افتاد دوربین توپ را رها کرده روی بازیکن نگه می دارد و زمانی که داور سر برسد تصویر از بازیکن به داور منتقل می شود و به همین صورت…

سویچ پن: دوربین بین دو سوژه با سرعت پن را انجام می دهد به طوری که فاصله بین دو سوژه به خاطر سرعت دوربین محو و نا مشخص می شود مثل زمانی که بخواهیم از گفتگوی دو نفر با یک دوربین تصویر بگیریم .

حرکت دوربین در سینما (پن)

تیلت (Tilit)

دومین اصطلاحی که در حرکت دوربین بر محور ثابت معرفی کرد اصطلاح تیلت (Tilit) است که بدون تغییر در موقعیت دوربین آن را به بالا و پایین حرکت میدهیم، در این روش ما با استفاده از حرکت دوربین در سینما ما سوژه یا بازیگر را دنبال می کنیم،مانند تکنیک قبل ما برای دنبال کردن سوژه، از حرکت بالا و پایین و ارتفاع استفاده می کنیم. به عنوان مثال، یک حرکت عمودی آهسته در امتداد برجی بزرگ، که پایدار بودن آن را به خوبی القا کنیم.همیشه با تصویری ثابت آغاز کرده و پس از عملی کردن تکنیک تیلت، سکانس را با شاتی ثابت نیز به پایان برسانید.

حرکت دوربین در سینما (تیلت)

پَنتیلت (Pan-Tilit)

سومین حرکت دوربین در سینما بر محور ثابت پن تیلت است، همان طور که از اسمش مشخص است ترکیب دو حرکت همزمان است و دوربین حول یک محور ثابت یک حرکت چپ یا راست نرمی را به صورت یک منحنی از بالا به پایین ویا بالعکس را طی می کند یا میتواند کاملا به صورت مورب باشد، به همین در بسیاری منابع فارسی آن را حرکت مورب هم می نامند. در صحنه سینمایی مورد استفاده قرار می گیرد که سوژه از سطح افقی مانند خیابان به سمت بالا یا پایین حرکت می کند مانند بالا رفتن از پله اضطراری ساختمان مانند صحنه های فرار

حرکت دوربین در سینما (پن تیلت)

ترفیع (Pedestal)

این تکنیک با تیلت تفاوت دارد؛ اما در این حرکت هم مانند تیلت حرکتی به سمت بالا یا پایین است و بر محور ثابت ،اما توسط چرخ دهنده تنظیم ارتفاع خود سه پایه نه با تغییر زاویه روی محور ثابت. از امکان Pedestal سه پایه برای به دست آوردن ارتفاع ایده آل تصویر برداری استفاده می‌شود. مثلا اگر قصد دارید اندام و صورت بازیکن بسکتبالی بلند قد را به تصویر بکشید، لازم است دوربین را به به سمت بالا حرکت دهید. برای نمایش یک کودک یا گلی کوچک، لازم است ارتفاع دوربین کاهش یابد.

READ پرده کروماکی

ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺮﺍﻭﻟﻴﻨﮓ (Travelling):

اولین حرکت دوربین بر محور متحرک در حرکت دوربین در سینما تراولینگ است،ﺣﺮکتی به صورت ﺍﻓﻘﯽ که ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ بر روی ﺭﻳﻞ حرکت می کند. ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺮﺍﻭﻟﻴﻨﮓ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﻳﮏ ﺳﻮﮊﻩ ﻣﺘﺤﺮﮎ مانند حرکت عابران در خیابان یا ماشینی ﮐﻪ در حال ﺣﺮﮐﺖ است، ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﻣﺜﻞ شنا، رالی، فوتبال ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. در این حرکت دوربین، فیلمبردار و ناشینیری همراه یکدیگر حرکت می‌کنند.این حرکت یکی دیگر ازحرکات فنی وپیچیده دوربین می باشد که درآن دوربین برای تعقیب موضوع درحال حرکت به همراه او حرکت می کند.گاهی حرکت دوربین وسوژه موازی است وگاهی از هم دوریابه هم نزدیک می شوندمثلأ ازیک نمای لانگ شات به نمای مدیوم کلوز آپ می رسدویابرعکس.حرکت تراولینگ نیزبردوگونه است هم رو به جلو وهم به عقب. برای انجام تراولینگ نیز می بایست دورشته ریل موازی روی زمین مانند ریل قطار کارگذاشته می شودودوربین وفیلمبردار روی ارابه چهار چرخی که روی ریل حرکت می کندقرارمی گیردوبه طرف جلو یاعقب حرکت داده می شود .حرکت دوربین روی آن باید یکنواخت ونرم باشد.

دالی(Dolly)

در این حرکت دوربین روی ارابه چهار چرخی که روی ریل حرکت می کند قرارمی گیرد و به طرف جلو یا عقب حرکت می کند این ارابه را دالی یا تراک می گویند.حرکت دوربین روی آن باید یکنواخت ونرم باشد، در دالی، دوربین روی پایه و ریل‌های مختلف سوار شده به سمت سوژه حرکت می‌کند یا از آن فاصله می‌گیرد. در این تکنیک از صندلی چرخ‌دار توصیه می‌شود؛ وجود چرخ‌های بزرگ و مکان نشستن برای فیلمبردار به کیفیت کار کمک خواهد کرد. این صندلی به خوبی Dolly کار می‌کند اما امکان استفاده از مواردی خلاقانه‌تر مانند اسکیت بورد نیز وجود دارد.برای دنبال کردن سوژه‌ای با حرکت نرم و ایجاد پرسپکتیوی مناسب. لازم به ذکر است که در برخی فیلم‌ها، کارگردان اثر ترجیح می‌دهد این تکنیک را با زوم جهت جلوه بهتر ترکیب کند. در این صورت هنگام دور شدن دوربین، روی فرد زوم می‌شود و اندازه سوژه ثابت باقی می‌ماند؛‌ در حالیکه پس زمینه در حال تغییر و کوچک شدن است. انجام ماهرانه این حرکت سخت است اما در صورت عملی شدن، حس تنش، استرس و سرگیجه را به بهترین شکل منتقل می‌کند.این حرکت پرسپکتیو طبیعی دارد واززیبایی خاصی برخوردار است.هنگام انجام این حرکت باید توسط دستیار فیلمبردار به طور مرتب تنظیم فاصله انجام گیرد.

حرکت دوربین در سینما (تراولینگ ودالی)

بوم(boom)

حرکت کرین و بوم یکی از جذاب ترین نما را در بین حرکت دوربین در سینما ایجاد می کند، تکنیک بوم به تغییر ارتفاع دوربین ازبالا به پایین یا پایین به بالا بوم گفته می شود، این نما به نمای چشم یک پرنده مشهور است و دوربین از سمت بالا به پایین حرکت می‌کند. کارگردان‌های سینما از این تکنیک برای سکانس‌های که جمعیت زیادی وجود داره استفاده می‌کنند. که به وسیله جرثقیل خاصی به نام کرین یا پایه پدستال در استودیو تلویزیونی انجام می گیرد.این حرکت برای معطوف کردن توجه از نقطه ای به نقاط دیگر ویا منحرف کردن توجه بینندگان ورفتن به موضوعات دیگر استفاده می شود. بطور مثال دوربین در نمای مدیوم شات یک یا چند نفر را د جنگ نشان می دهد دوربین به آرامی عقب رفته وحرکت عمودی روبه بالا را شروع می کندهمین طور که دوربین دور می شود ما نمای از یک لشکر را درحال جنگ می بینیم. ازکرین درفیلمهای تاریخی وجنگی سینمایی استفاده های زیادی می شود و استفاده از آن نیاز به هماهنگی ومهارت ویژه ای دارد.

READ لنزهای دوربین

ﮐﺮﻳﻦ (Crane)

ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﻳﻦ، ﺗﺮﮐﻴﺒﯽ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﻦ ۵ ﺗﺎ ۲۰ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﺮﻳﻦ، ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﭘﻦ، ﺗﻴﻠﺖ، ﺩﺍﻟﯽ ﻭ ﺗﺮﺍﻭﻟﻴﻨﮓ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ.ﮐﺮﺑﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﮐﺮﻳﻦ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﻤﺎﺳﯽ ﻭ ﺟﻨﮕﯽ ﻣﺜﻞ ﻟﺸﮑﺮﮐﺸﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻴﻦ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺟﻨﮓ، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ.

حرکت دوربین در سینما (بوم ، کرین)

ﻧﻤﺎﯼ ﻫﻠﯽ ﺷﺎﺕ (Heli Shot):

ﻧﻤﺎﯼ ﻫﻠﯽ ﺷﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﯽ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻨﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻳﮏ هلیکوپتر یا پهباد ﮐﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺍﺯ ﺑﺎﻻ فیلم ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻥ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻳﯽ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﯽ ﻫﺎ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻫﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

ﺣﺮﮐﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ

ﺍﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺩﻥ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﻳﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺯﺍﻭﻳﻪ ﺩﻳﺪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻓﻴﻠﻢ (ﻧﻤﺎﯼ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ)، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﺣﺮﮐﺖ، ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺗﮑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﭘﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺎﺷﺪ. ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ، ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺯﻳﺎﺩ ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺟﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ.ﺣﺮﮐﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺭﻭﯼ ﺳﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﻳﺎ ﮐﺮﻳﻦ ﻭ ﺩﺍﻟﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ، ﺍﺯ ﻭﺳﻴﻠﻪ‌ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺵــﻭﻟﺪﺭ (Shoulder) ﻳﺎ ﺩﻭﺷﯽ ﺍﺳﺘﻒــﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺘﻴﺪﯼ ﮐﻢ (Steadicam) ﮐﻪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺎﻧﻴﺘﻮﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻟﺮﺯﺵ ﻫﺎ ﻭ ﺗﮑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺪﻥ ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪﻥ ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ . ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪﯼ ﮐﻢ (ﺧﺎﻧﮕﯽ) ﺗﺎ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﺎﯼ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.