پرده کروماکی

پرده کروماکی چیست؟

پرده کروماکی یا فون کروماکی همان طور که از اسمش مشخص است نوعی بگراند ( پس زمینه) به صورت پرده یا پارچه است که در رنگهای کروماکی تهیه شده تا با استفاده از این پرده ها بتوان فرآیند کروماکی (جدا سازی) را اجرا کرد ،همان طور که در مقاله کروماکی چیست اشاره کردیم ، کروماکی محدود به یک رنگ نیست و در رنگهای متفاوتی وجود دارد که پرکاربرد ترینشان سبز و ابی است، که بیشتر پرده های کروماکی مخصوصا در بازار ایران در همین دو رنگ ارائه شده، از نکات  مثبت پرده کروماکی نسبت به ابزار دیگر قابلیت جمع شدن ، سبک بودن و داشتن قابلیت حمل است که به صورت پرتابل مورد استفاده قرار گیرد، اما نکات منفی هم دارد ، نداشتن کیفیت در بیشتر محصولات موجود در بازار ، کثیف شدن و ضعیف شدن رنگ ، پاره شدن برای نصب دائمی مناسب نیستن ، بیشتر کاربرد این ایزار از کروماکی برای صحنه های بیرونی یا استفاده آماتوری است ، چرا که رنگ کروماکی بیشتر در استودیو مورد استفاده قرار می گیرد ، چرا که یا دوامتر و کیفیت مطلوبتری نسبت به پرده های کروماکی دارد .

برای همین پیشنهاد ما برای ساخت استودیو کروماکی چه به صورت آماتور و حرفه ای رنگ هست ،که در مطلبی جداگانه کامل به رنگ کروماکی اختصاص داده میشه، پرداخته می شود .بیشتر پرده را در جاهای مورد استفاده قرار میدهند که نیاز به ضبط پرتابل باشد مثل صحنه های خارجی که فضای وسیعی باید سریع کرماکی شود یا در استودیو های چند منظوره مورد استفاده قرار دهید که در صورت نیاز با . انواع پرده های کروماکی در بازار موجود است که بعضی وارداتی و بقیه تولید داخل هستند. این فونها یا پرده ها در شش اصلی نوع شطرنجی (سوزنی) ، مخملی ، کاغذی ، پارچه ای و کریستالی تولید شده. ما آینده نیز تمامی این محصولات را تولید یا وارد می کند و هر کدام نکات مثبت و منفی خود را دارند.

پرده کروماکی

پرده کروماکی

 

فون کروماکی شطرنجی

فونهای شطرنجی یا ( NON-WOVEN ) از الیاف جدا از هم به وجود می‌آیند در ایران تولید شده آن به سوزنی معروف شده؛ به این صورت که تکه‌های مختلف در کنار هم قرار گرفته و توسط وسایل دوخت مختلفی از جمله دستگاه سوزن، حرارت، و یا چسب‌های مخصوص به بکدیگر متصل شده و یک نوع فون رولی را از آن به دست می آورند که این نوع پرده کروماکی ارزانتر و بی کیفیت تر از نظر دوام است ولی رنگ نسبتا نزدیکتری به کد رنگی کروماکی دارند اما دقیق نیست.

پارچه مخملی کروماکی

مخمل نوعی پارچه کرکی است که از ابریشم، پنبه، کتان یا پشم تشکیل می‌شود. مخمل به علت دشواری ساخت و تولید، معمولا از جمله پارچه‌های گران قیمت محسوب می‌شود؛ اگرچه با پیشرفت فناوری روز، تولید آن هزینه کمتری پیدا کرده‌است. همچنین دقت کنید که مخمل، پارچه‌ای بسیار نرم و لطیف و قابل انعطاف می‌باشد.

این نوع فون‌ها دو نوع دارند؛ یکی مخمل واقعی، و دیگری طرح مخمل ( ذرات کرک مانند که بر روی یک لایهٔ با تار و پود از مواد پلاستیکی که سطح آن آغشته به یک لایه چسب بسیار نازک است، پاشیده شده. این کرک‌های رنگی، مانائی بسیار سستی بر روی چسب داشته و پس از اندکی استفاده و در تماس با اشیاء، به اصطلاح «کچل» می‌شوند )

این نوع فون‌ها نیز همانند فون‌های پارچه‌ای قابل شستشو هستند، اما لازم است بدانید که به سرعت کثیف می‌شوند. همچنین بعضی از آنها مشکلی تحت عنوان ریزش پرز دارند و ممکن است نیاز باشد دو یا سه روزی یک بار، تنها به خاطر همین پرزها استودیوی خود را جارو بزنید.

پارچه کروماکی

ین نوع فون‌ها می‌توانند از جنس‌هایی همچون کتان، کرباس، برزنت، Muslin و … به وجود آمده باشند یا به صورت مخملی باشند که خود فون‌های مخملی در دسته‌ای جداگانه قرار می‌گیرند. یکی از موارد استفاده از فون‌های پارچه‌ای بافته شده برای عکاسی پرتره استودیویی در حالت تک رنگ یا مونوکروم است.

این نوع فون‌ها دو نوع براق یا مات دارند که باید با توجه به سبک کارتان یکی از آنها را انتخاب کنید. در واقع نمونه‌های براق ممکن است حواس بیننده را از سوژه پرت کرده و دائما برق بزنند، اما مدل‌های مات این مشکل را ندارند، در عوض در کنتراست تصویر با هم متفاوت خواهند بود.

یکی از مزیت‌های فون عکاسی پارچه‌ای، قابل شستشو بودن آن است. گرچه شستن آنها کار ساده‌ای نخواهد بود، چرا که عملیات نصب کردن سختی روی پایه دارند و ممکن است شما را به دردسر بیندازند. مخصوصا نمونه‌هایی با رنگ روشن که خیلی سریع کثیف می‌شوند.

کاغذ کروماکی

کاغذ کروماکی ( Seamless ) که کیفیت نسبتا قابل قبولی دارد و بیشتر در عکاسی مورد استفاده قرار می گیرد که در بازار ایران کم وارد شده و به شکل رول تولید شده است. این نوع فون کاغذی رنگ‌های متفائتی دارد، اما به این نکته توجه کنید رنگ کروماکی با رنگ سبز تفاوت دارد. این نوع پرده اصلا دوام نداشته و به خاطر آن در طول های بلند تولید شده است که بخش های که زیر پای سوژه خراب شده، به راحتی جدا شود.عکاسان حرفه‌ای فون‌های کاغذی را برای عکاسی استودیویی، بهتر از فون‌های پارچه‌ای یا مخملی می‌دانند. البته این مدل بسیار کمیاب و البته گران است! فون‌های کاغذی به لحاظ ظاهری و البته ضخامت شبیه به کاغذهای فابریانو دانست.

پرده کروماکی کریستال مجیک

پرده کروماکی مجیک ، که تولید کشورهای آمریکا و آلمان است . رنگ پرده خاکستری است و در درون الیاف آن از کریستال بکار رفته است ، در نور طبیعی تغیرر رنگی نمی کند اما نورمخصوص کروماکی به آن تابیده شود پرده در تصویر ضبط شده بگراند به رنگ تابیده شده کروماکی تغییر رنگ داده است . این پرده کروماکی دارای 4 رینگ LED مخصوص است که این نورها در رنگهای سبز و آبی و قرمز و نارنجی هستند، با نصب این رینگها به سر لنز دوربین ، رنگ پرده نیز تغییر می کند . یعنی پرده خاکستری رنگ ، بدون هیچ نورپردازی خاصی به رنگ سبز یا آبی و یا قرمز تبدیل می شود که مانند دیگر پرده ها این امکان را میدهد که به راحتی بگراند کروماکی را از سوژه جدا کرد.

مستند گزارشی

مستند گزارشی چیست ؟

مستند گزارشی (Reporting documentary)،همان طور که از نام آن پیداست یکی دیگر از انواع ژانرهای سینمای مستند یا گونه شناسی مستند است، با این تعریف که گزارشی است که می کوشد به حقیقت یا واقعیت دست پیدا کند ، به اینگونه معنی کنیک که به ارائه یک شناختی سطحی از واقعیت اکتفا نمی کند بلکه  در پی شناخت لایه های درونی و پنهان ماجراست ،لذا می توان گفت به تحقیق چندانی نیاز ندارد چرا که سعی میکند آنچه به نظر می آید را نشان دهد، نکته بعد در وجه تفسیری آن نهفته است.مستند ساز گزارشی هیچ تلاشی برای تفسیر واقعیت انجام نمی دهد و درباره چند و چون رخداد برابر دوربین به قضاوت نمی پردازد؛چرا که قرار نیست چیزی فراتر از گزارش واقعیت باشد،شاخصه دیگر مستند گزارشی،عدم برخورداری از پرداخت سینمایی است؛به این معنا که اگر دو وجه یک اثر مستند را وجه اطلاعاتی و وجه هنری-سینمایی بدانیم،در مستند گزارشی وجه اطلاعاتی بر وجه هنری چنان تفوقی دارد که غالبا آن را از نمود می اندازد. البته این سخن بدان معنی نیست که یک مستند گزارشی،الزاما نباید ساختاری در اماتیک داشته باشد بلکه آثار متعددی را می توان یافت که با وجود داشتن ساختاری گزارشی،از رنگ و لعابی هنری-سینمایی نیز برخوردارند.ناگفته نماند که امروزه مستند های گزارشی ویزه ای از برخی شبکه های تلویزیونی ماهواره ای مانند bbcپخش می شود که نشان از پروهشی جدی ذارذ؛و یا می توان در چشم انداز آثار کلاسیک سینمایی مستند جهان،با آثاری مواجه شد که از موضوع مورد نظر خود گزارشی شاعرانه به دست داده اند. ماننده باران(1929)ساخته یوریس ایونس که گزارشی است از یک روز بارانی شعر آمستردام و یا فیلم انعکاس هلند مناظری از شهر ها و روستا های هلند را از طریق بازتابشان در آب نهر ها و رودخانه ها و کانال ها به نمایش گذارد.با توجه به شاخصه های اصلی مستند گزارشی،در می یابیم که ساخت آن در چارچوب ضوابط سیمای جمهوری اسلامی ایران به زمان و بودجه چندانی نیاز ندارد و درست به همین علت از سوی برنامه سازان شبکه های تلویزیونی ایران،مورد اقبال فراوان قرار می گیرد.با نگاهی گذرا در می یابیم که بیشترین سهم تولید شبکه های سیمای جمهوریه اسلامی به تولید مستند گزارشی اختصاص دارد.حال آن که یکی از گونه های ارزشمند،تاثیر گذار و رایج شبکه های تلویزیونی جهان است.

مستند گزارشی

مستند گزارشی

فیلم خبری

فیلم خبری چیست؟

فیلم خبری ( Newsreel ، News Film ) رویدادهای خبری و وقایع قابل توجه را پوشش می دهد. فیلم خبری می کوشد که عمل یا واقعه تکرار ناپذیری را ثبت کند. فیلمسازی حداقل کنترل را بر حادثه یا کنش دارد خود او ناظر است و یه وسیله ضبط کننده تصویر آن را بر روی فیلم ثبت می کند و مانند فیلم مستند فرصت بررسی یا پیدا کردن واقعیت یا سند ندارد بلکه او خودشاهد است، شاهد آن چیز که در لحظه واقعیت است البته در این شاخه هم روایت (داستان) درجریان است. فیلم خبری در خام ترین شکل خود یک رشته نمای بی ارتباط است که قسمت هایی از کل حادثه را ثبت می کند، اگر این فیلمها با تدوین در کنار هم قرار نگیرند یک مجموعه آشفته به نظر می آیند. اگر این نماها به وسیله نماهایی از ناظرین حادثه که از خود واکنش نشان می دهند پل زده شود به یک مرحله متعادل رسیده ایم. این امر رابطه ای مبتنی بر کنش -واکنش ایجاد می کند،تماشاگر این رابطه را می پذیرد هر چند آگاه است که حادثه ای ناقص را تماشا می کند (نوعی همزاد پنداری). کامل ترین شیوه ضبط فیلم با استفاده از یک یا چند دوربین اتوماتیک همگاه با یک ضبط صوت صورت می گیرد که تمام واقعه را  که خواه جذاب ویا خواه خسته کننده مثل برخی فیلم های (سینما حقیقت) ضبط می کند. اما مانند سینما چیزی به عنوان جای ایده آل دوربین که موقعیتی درماتیک را کاملا و بدون نقص در برگیرد وجود ندارد،مسئولین مربوطه باید جای دوربین، ارتفاع، نما ، لنز و مقدار نور را  در لحظه انتخاب کنند و همه این موارد ما را به سازش می کشانند و انتخابی غیر قابل اجتناب به ما تحمیل می شود، تازه در این شرایط است که بعضی ها به شیوه دقیقا مشابهی یک موقعیت را پوشش می دهند و دیگر نه از سناریو، فیلمنامه خبری نیست با با تن لخت واقعیت روبه رو هستیم و حتی مانند مستند نمیتوانیم نگرش خود یعنی مولف را هم داشته باشیم، فیلم خبری تا دهه 1950 جزئی از برنامه سینما بودند ، حتی در برخی از سینماها فقط فیلم های خبری پخش می شد ، ضبط این نوع فیلم  در پایان قرن نوزدهم ، در فرانسه و توسط فیلمبردارانی که برای لومیرها کار می کردند شروع شد که اولین موضوعاتی که به آن ها پرداختند ،رویدادهای سیاسی و نظامی بود که این وضعیت با ورود تلویزیون به زندگی مردم جای خودش رو برنامه های خبری تلوزیونی داد با توجه به ظرفیت های امروزه  تلویزیون و امکانات خیره کننده ای مانند ماهواره ها  ، پوشش کاملی از تمام رویداهای و حوادث جهان چه سیاسی ، ورزشی ، هنری و … را عرضه می کند.

حرکت دوربین در سینما

حرکت دوربین در سینما

حرکت دوربین در سینما (Camera Movements) را شاید به صورت اصطلاح بارها شنیده اید اما باید دانست که حرکت دوربین در سینما به مجموعه حرکتهای گفته می شود که ما در تصویر شاهد آن خواهیم بود و در آن مخاطب متوجه حرکت یا تغییر در قاب تصویر می شود، برنامه ریزی برای این حرکت ها در زمان پیش تولید توسط استوری برد یا همراه فیلمنامه با همکاری مدیر فیلمبرداری آماده میشود و در زمان تولید طبق آن ضبط می شود،البته باید به این نکته اشاره کرد که امکان دارد حرکت ها و زوایایی هم به صورت برنامه ریزی نشده و نسب به موقعیت توسط فیلمبردار و کارگردان سینما ضبط شود. این حرکتها را به دو بخش کلی میتوان در سینما تقسیم کرد،بخش اول با که با آن آشنا خواهد شد اپتیکی و بخش دوم که بشه ما معرفی خواهد شد انتقالی است. حرکت اپتیکی در واقع به معنی ساده تر همان زوم است که به دنبال آن شما با دو اصطلاح زوم این zoom in و زوم بک zoom back در سیما آشنا هستید ،در حرکت اپتیکی دوربین  ثابت است و هیچ حرکت فیزیکی ندارد و از طریق لنز دوربین با عمل زوم قاب تصویر به عقب و جلو حرکت میکند.اما در بخش دوم که آن را حرکت انتقالی نام گذاشتیم دوربین خود نیز جرکت میکند و دیگر از طریق زوم اتفاق نمی افتد خود حرکت انقالی در حرکت دوربین در سینما به دو بخش بر محور ثابت یا بر محور متحرک تقسیم شده است.در حرکت دوربین بر محور ثابت ما دوربین را بر روی سه پایه یا پایه گذاشته و به کمک محورها و گیره (Mount) حرکت را ایجاد می کنیم اما حرکت دوربین بر محور متحرک دوربین حرکت کرده و همراه آن فیلمبردار و ماشینری فیلمبرداری نیز به صورت یکی به حرکت در می آیند.

حرکت دوربین در سینما

حرکت دوربین در سینما

زوم(zoom)

تنها حرکت اپتیکی دوربین در سینما زوم است، از دکمه‌ها و تنظیمات موجود در دوربین جهت بزرگ‌نمایی یا کوچک ساختن تصویر استفاده کنید. این تنظیمات توسط مکانیزم‌های داخل لنز را کنترل می شود اما در از برخی دوربین‌های ساده تر تنها قابلیت زوم با سرعت ثابت را فراهم می‌سازند در حالیکه در دوربین‌های پیشرفته (SLR) با پیچاندن لنز می‌تواند با سرعت‌های مختلف زوم کنید. در این حرکت دوربین بدون هیچگونه حرکتی و فقط از طریق ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺭﺍ (Zoom In) ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺭﺍ (Zoom Back) این حس ایجاد می شود، این حرکت بیشتر توسط آماتور ها مورد استفاده قرار می گیرد، ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ، ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ، ﺗﻨﻮﻉ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻨﻮﻉ ﺗﺼﻮﻳﺮﯼ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺁﺯﺍﺭ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﻭ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺣﺮﮐﺖ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻭ ﺯﻭﻡ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ، ﺧﻴﻠﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻭ ﺩﺍﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻇﺎﻫﺮﯼ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﺎﺛﻴﺮﺍﺕ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

پَن (Pan)

از اولین حرکت دوربین در سینما میتوان به پَن (Pan) اشاره کرد حرکتی بر محور ثابت است که در آن دوربین را هم تراز با بازیگر یا صحنه مورد نظر به دو سمت چپ یا راست حرکت میکند، این حرکت باید توسط فیلمبردار به نرمی و بر روی سه پایه انجام شود، این نوع حرکت دوربین در سینما برای دنبال کردن سوژه یا نمایش فاصله میان دو شی ، برای نمایش چشم انداز‌های وسیع، مانند یک دشت  و  شهر مورد استفاده قرار میگیرد، البته باید به این نکته اشاره کرد که همیشه با تصویری ثابت آغاز کرده و پس از عملی کردن تکنیک Pan، سکانس را با شاتی ثابت دیگری به پایان برسانید. اگر چیز زیادی در صحنه در حال فیلمبرداری برای تماشا وجود ندارد، بهتر است از استفاده از این تکنیک صرف نظر کنید.  خود این حرکت پن بر چهار نوع دسته بندی می شود :

پن مروری: یعنی دوربین از نقطه ای شروع به حرکت کند و با سرعت ثابت به حرکت ادامه دهد و در نطقه پایانی ثابت شود این حرکت برای آشنایی بیننده با محیط کاربرد دارد مثل مرور کردن نمای ساختمان های یک شهر .

پن تعقیبی: در این حرکت سوژه به هر طرفی حرکت کند دوربین آن را همراهی و تعقیب خواهد کرد .

پن کنکاشی: در پن کنکاشی هر اتفاقی که برای بیننده مهم تر است دنبال میشود . مثلا در فوتبال توپ دنبال می شود ولی اگر خطایی اتفاق افتاد دوربین توپ را رها کرده روی بازیکن نگه می دارد و زمانی که داور سر برسد تصویر از بازیکن به داور منتقل می شود و به همین صورت…

سویچ پن: دوربین بین دو سوژه با سرعت پن را انجام می دهد به طوری که فاصله بین دو سوژه به خاطر سرعت دوربین محو و نا مشخص می شود مثل زمانی که بخواهیم از گفتگوی دو نفر با یک دوربین تصویر بگیریم .

حرکت دوربین در سینما (پن)

حرکت دوربین در سینما (پن)

تیلت (Tilit)

دومین اصطلاحی که در حرکت دوربین بر محور ثابت معرفی کرد اصطلاح تیلت (Tilit) است که بدون تغییر در موقعیت دوربین آن را به بالا و پایین حرکت میدهیم، در این روش ما با استفاده از حرکت دوربین در سینما ما سوژه یا بازیگر را دنبال می کنیم،مانند تکنیک قبل ما برای دنبال کردن سوژه، از حرکت بالا و پایین و ارتفاع استفاده می کنیم. به عنوان مثال، یک حرکت عمودی آهسته در امتداد برجی بزرگ، که پایدار بودن آن را به خوبی القا کنیم.همیشه با تصویری ثابت آغاز کرده و پس از عملی کردن تکنیک تیلت، سکانس را با شاتی ثابت نیز به پایان برسانید.

حرکت دوربین در سینما (تیلت)

حرکت دوربین در سینما (تیلت)

پَنتیلت (Pan-Tilit)

سومین حرکت دوربین در سینما بر محور ثابت پن تیلت است، همان طور که از اسمش مشخص است ترکیب دو حرکت همزمان است و دوربین حول یک محور ثابت یک حرکت چپ یا راست نرمی را به صورت یک منحنی از بالا به پایین ویا بالعکس را طی می کند یا میتواند  کاملا به صورت مورب باشد، به همین در بسیاری منابع فارسی آن را حرکت مورب  هم می نامند. در صحنه سینمایی مورد استفاده قرار می گیرد که سوژه از سطح افقی مانند خیابان به سمت بالا یا پایین حرکت می کند مانند بالا رفتن از پله اضطراری ساختمان مانند صحنه های فرار

حرکت دوربین در سینما (پن تیلت)

حرکت دوربین در سینما (پن تیلت)

 ترفیع (Pedestal)

این تکنیک با تیلت تفاوت دارد؛ اما در این حرکت هم مانند تیلت حرکتی به سمت بالا یا پایین است و بر محور ثابت ،اما توسط چرخ دهنده تنظیم ارتفاع خود سه پایه نه با تغییر زاویه روی محور ثابت. از امکان Pedestal سه پایه برای به دست آوردن ارتفاع ایده آل تصویر برداری استفاده می‌شود. مثلا اگر قصد دارید اندام و صورت بازیکن بسکتبالی بلند قد را به تصویر بکشید، لازم است دوربین را به به سمت بالا حرکت دهید. برای نمایش یک کودک یا گلی کوچک، لازم است ارتفاع دوربین کاهش یابد.

ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺮﺍﻭﻟﻴﻨﮓ (Travelling):

اولین حرکت دوربین بر محور متحرک در حرکت دوربین در سینما تراولینگ است،ﺣﺮکتی به صورت ﺍﻓﻘﯽ که ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ بر روی ﺭﻳﻞ حرکت می کند. ﺣﺮﮐﺖ ﺗﺮﺍﻭﻟﻴﻨﮓ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺮﺩﻥ ﻳﮏ ﺳﻮﮊﻩ ﻣﺘﺤﺮﮎ مانند حرکت عابران در خیابان یا ماشینی ﮐﻪ در حال ﺣﺮﮐﺖ است، ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﻣﺜﻞ شنا، رالی، فوتبال ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ. در این حرکت دوربین، فیلمبردار و ناشینیری همراه یکدیگر حرکت می‌کنند.این حرکت یکی دیگر ازحرکات فنی وپیچیده دوربین می باشد که درآن دوربین برای تعقیب موضوع درحال حرکت به همراه او حرکت می کند.گاهی حرکت دوربین وسوژه موازی است وگاهی از هم دوریابه هم نزدیک می شوندمثلأ ازیک نمای لانگ شات به نمای مدیوم کلوز آپ می رسدویابرعکس.حرکت تراولینگ نیزبردوگونه است هم رو به جلو وهم به عقب. برای انجام تراولینگ نیز می بایست دورشته ریل موازی روی زمین مانند ریل قطار کارگذاشته می شودودوربین وفیلمبردار روی ارابه چهار چرخی که روی ریل حرکت می کندقرارمی گیردوبه طرف جلو یاعقب حرکت داده می شود .حرکت دوربین روی آن باید یکنواخت ونرم باشد.

دالی(Dolly)

در این حرکت دوربین روی ارابه چهار چرخی که روی ریل حرکت می کند قرارمی گیرد و به طرف جلو  یا عقب حرکت می کند این ارابه را دالی یا تراک می گویند.حرکت دوربین روی آن باید یکنواخت ونرم باشد، در دالی، دوربین روی پایه و ریل‌های مختلف سوار شده به سمت سوژه حرکت می‌کند یا از آن فاصله می‌گیرد. در این تکنیک از صندلی چرخ‌دار  توصیه می‌شود؛ وجود چرخ‌های بزرگ و مکان نشستن برای فیلمبردار به کیفیت کار کمک خواهد کرد. این صندلی به خوبی Dolly کار می‌کند اما امکان استفاده از مواردی خلاقانه‌تر مانند اسکیت بورد نیز وجود دارد.برای دنبال کردن سوژه‌ای با حرکت نرم و ایجاد پرسپکتیوی مناسب. لازم به ذکر است که در برخی فیلم‌ها، کارگردان اثر ترجیح می‌دهد این تکنیک را با زوم جهت جلوه بهتر ترکیب کند. در این صورت هنگام دور شدن دوربین، روی فرد زوم می‌شود و اندازه سوژه ثابت باقی می‌ماند؛‌ در حالیکه پس زمینه در حال تغییر و کوچک شدن است. انجام ماهرانه این حرکت سخت است اما در صورت عملی شدن، حس تنش، استرس و سرگیجه را به بهترین شکل منتقل می‌کند.این حرکت پرسپکتیو طبیعی دارد واززیبایی خاصی برخوردار است.هنگام انجام این حرکت باید توسط دستیار فیلمبردار به طور مرتب تنظیم فاصله انجام گیرد.

حرکت دوربین در سینما (تراولینگ ودالی)

حرکت دوربین در سینما (تراولینگ ودالی)

بوم(boom)


حرکت کرین و بوم یکی از جذاب ترین نما را در بین حرکت دوربین در سینما ایجاد می کند، تکنیک بوم به تغییر ارتفاع دوربین ازبالا به پایین یا پایین به بالا  بوم  گفته می شود، این نما به نمای چشم یک پرنده مشهور است و دوربین از سمت بالا به پایین حرکت می‌کند. کارگردان‌های سینما از این تکنیک برای سکانس‌های که جمعیت زیادی وجود داره استفاده می‌کنند. که به وسیله جرثقیل خاصی به نام کرین یا پایه پدستال در استودیو تلویزیونی انجام می گیرد.این حرکت برای معطوف کردن توجه از نقطه ای به نقاط دیگر ویا منحرف کردن توجه بینندگان ورفتن به موضوعات دیگر استفاده می شود. بطور مثال دوربین در نمای مدیوم شات یک یا چند نفر را د جنگ نشان می دهد دوربین به آرامی عقب رفته وحرکت عمودی روبه بالا را شروع می کندهمین طور که دوربین دور می شود ما نمای از یک لشکر را درحال جنگ می بینیم. ازکرین درفیلمهای تاریخی وجنگی سینمایی استفاده های زیادی می شود و استفاده از آن نیاز به هماهنگی ومهارت ویژه ای دارد.

ﮐﺮﻳﻦ (Crane)

ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﻳﻦ، ﺗﺮﮐﻴﺒﯽ ﻭ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﻦ ۵ ﺗﺎ ۲۰ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﮐﺮﻳﻦ، ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺣﺮﮐﺖ ﻫﺎﯼ ﭘﻦ، ﺗﻴﻠﺖ، ﺩﺍﻟﯽ ﻭ ﺗﺮﺍﻭﻟﻴﻨﮓ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ.ﮐﺮﺑﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﮐﺮﻳﻦ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﻈﻴﻢ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﺣﻤﺎﺳﯽ ﻭ ﺟﻨﮕﯽ ﻣﺜﻞ ﻟﺸﮑﺮﮐﺸﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻴﻦ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺟﻨﮓ، ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻔﻴﺪ ﺍﺳﺖ.

حرکت دوربین در سینما (بوم ، کرین)

حرکت دوربین در سینما (بوم ، کرین)

ﻧﻤﺎﯼ ﻫﻠﯽ ﺷﺎﺕ (Heli Shot):

ﻧﻤﺎﯼ ﻫﻠﯽ ﺷﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﯽ ﻫﻮﺍﻳﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻨﯽ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻳﮏ هلیکوپتر یا پهباد ﮐﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ  و ﺍﺯ ﺑﺎﻻ فیلم ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻥ ﺟﻐﺮﺍﻓﻴﺎﻳﯽ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺯﻳﺒﺎﻳﯽ ﻫﺎ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺪﺍﺯﻫﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.

ﺣﺮﮐﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ

ﺍﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ﻭ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺩﻥ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻭ ﻳﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺯﺍﻭﻳﻪ ﺩﻳﺪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻓﻴﻠﻢ (ﻧﻤﺎﯼ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ)، ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﺣﺮﮐﺖ، ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺗﮑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﺪﻳﺪ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﭘﺎﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ‌ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺎﺷﺪ. ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ، ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺯﻳﺎﺩ ﮐﺎﺭﮔﺮﺩﺍﻥ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺟﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺿﺮﻭﺭﯼ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ.ﺣﺮﮐﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺭﻭﯼ ﺳﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﻳﺎ ﮐﺮﻳﻦ ﻭ ﺩﺍﻟﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ. ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ، ﺍﺯ ﻭﺳﻴﻠﻪ‌ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺵــﻭﻟﺪﺭ (Shoulder) ﻳﺎ ﺩﻭﺷﯽ ﺍﺳﺘﻒــﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺘﻴﺪﯼ ﮐﻢ (Steadicam) ﮐﻪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺎﻧﻴﺘﻮﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻟﺮﺯﺵ ﻫﺎ ﻭ ﺗﮑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺪﻥ ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎﺯﻭﻫﺎﯼ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪﻥ ﻓﻴﻠﻤﺒﺮﺩﺍﺭ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ، ﺑﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ . ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﺎﯼ ﻫﻨﺪﯼ ﮐﻢ (ﺧﺎﻧﮕﯽ) ﺗﺎ ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﻫﺎﯼ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

حرکت دوربین در سینما (فیلمبردار دستی)

حرکت دوربین در سینما (فیلمبردار دستی)

مدیر تولید فیلم

مدیر تولید فیلم

مدیر تولید فیلم (Film Production Manager) فردی است که  از سوی تهیه کننده انتخاب شده تا مسئولیت برنامه‌ریزی ،کنترل و هزینه کرد مالی و تامین نیروی انسانی برای تولید فیلم بر عهده بگیرد، در اصل مدیر تولید فیلم  وظابف بسیاری در زمان تولید دارد که از مهمترین شاخه های آن میتوان به  برنامه ریزی مالی، تامین منابع انسانی تولید فیلم ، تامین امکانات و تجهیزات سینمایی، هماهنگی لوکشین و مدیریت زمان  اشاره کرد.

کار مدیر تولید چیست؟

مدیر تولید سینما (فیلم) را می توان یکی از مهمترین فرد در گروه تهیه و تولید نام برد و عموما کسانی که با این صنعت آشنا نیستن کار آنها  را درست کم می گیرند، در صورتی که مدیریت بحران در تولید فیلم با اوست و تعامل مستقیم او با تهیه کننده، کارگردان و مدیران دیگر بخش های تولید فیلم و دستیارانشان است ،که تولید فیلم را به پیش می برد ، مدیر تولید نه تنها باید با تجربه و کاردان باشد، بلکه مسئولیت پذیر ، آشنا با مسائل مالی ، رفتارشناسی و متخصص در حوزه های مختلف سینما باشد، البته او می تواند در همه این بخش ها دستیارانی داشته باشد مانند حسابدار و … ولی هر چه مدیر تولید در موارد اشاره شده با تجربه تر و متخصص تر باشد، در این کار موفق تر خواهد بود .

"مدیر تولید فیلم wp-image-1915

کسانی که تجربه ساخت فیلم را داشته باشند می دانند هر لحظه از زمان تولید فیلم میتواند اتفاقی غیر منتظره ی رخ دهد، از حوادث آب و هوایی تا بروز مشکل در تجهیزات ، عوامل و … . هر چیزی میتواند باعث توقف شود این مدیر تولید فیلم است باید این بحران را مدیریت کند و از هرچه بیشتر شدن توقف تولید جلوگیری کند، او با توجه به اشراف که بر تمامی بخش ها  دارد و همکاری مستقیم خود با تهیه کننده و کارگردان باید راه حلی برای بجرت پیش آمده پیدا کند.

البته باید در انتها به نکته ی در اینجا اشاره کنیم، در ایران در بیشتر فیلم های ساخته شده، به موارد مطرح شده و مدیر تولید توجه نمی کنند؛ چرا که نه صنعت سینما ما در ایران  مانند هالیود جهانی و پولساز است و نه تهیه کنندگان وسینما گران توجه وآگاهی درستی به نقش مدیران تولید سینما دارند و یا متاستفانه مدیر نولید فیلم تخصص لازم را ندارد.چند سالی است که در ایران انجمن صنفی مدیران تولید شکل گرفته است که امیدوارم در دراز مدت این نوع از فعالیت ها باعث شود این رشته جایگاه خود را در صنعت سینما پیدا کند.

کارگردان سینما

کارگردان سینما کیست؟

کارگردان سینما کیست؟

کارگردان سینما (Film Director) کسی است که با استفاده از فیلم‌نامه و رهبری یک گروه سینمایی یک فیلم سینمایی ،تلویزیونی تولید می کند. به همین دلیل است که همواره، یک فیلم را با نام کارگردان آن می‌شناسند کسی است که بیشترین مسئولیت را در قبال تصویر و صدا و کیفیت نهایی فیلم دارد و معمولا ایده و بن مایه فیلم و شکل نهایی اثر از اوست و مهم‌ترین کار یک کارگردان سینما در جریان ساخت یک فیلم ،حفظ تداوم درام و ایده یا به تعریف دیگر بن مایه فیلم نامه در اثر است.که این امر در مراحل سه‌گانهٔ پیش تولید، تولید و پس‌تولید (تدوین) باید حفظ بشه. از وظایف یک کارگردان سینما برنامه ریزی ساخت فیلم ، نظارت بر تولید آن ، ارائه دستورالعمل به بازیگران و کلیه عوامل فنی تولید فیلم و ارائه تصویری هنری و فنی به عهده اوست و تمامی این مراحل بدون داشتن دانش و تجربه نمی تواند موثر باشد چرا که کارگردان باید به موارد فنی و علمی این صنعت اشراف کامل داشته باشد.موضوعاتی مانند: انواع لنزهای سینمایی، ماشینری فیلم سازی ، آشنایی با نما های سینمایی، خط فرضی، مراحل تدوین و …

 

کارگردان کیست

کار کارگردان سینما چیست؟

یک کارگردان پس از مطالعه فیلم‌نامه و تحلیل  آن را خرد کرده و به تکه های کوچکی به نام سکانس، صحنه و پلان تبدیل می‌کند که با متنی با عنوان دکوپاژ آن را کامل می کند، این متن دستور العملی است برای همه عوامل فیلم که در آن تمامی جزئیات پلان ها از قبیل زاویه دوربین، انما، حرکت و دیالوگ ها، نور، زمان، مکان و … نوشته شده است.البته همه این وظایف و مسئولیت را کارگردان تنها به عهده نمی گیرد ،بلکه با کمک عوامل و گروه سینمایی خود که شامل دستیاران ، فیلم بردار ، منشی صحنه و … این امور انجام می گیرد. اما در نهایت کارگردان سینماست که نه تنها عوامل خود بلکه کل فرآیند تولید فیلم را رهبری و نظارت می کند و با اصول قاب‌بندی، ریتم، تداوم حرکت، صدا و تصویر کار را برای تدوین ، دکوپاژ و شکل نهایی اثر (فیلم) می رسد. نکته که باید به آن توجه ویژه کرد این است قواعد هنری بر خلاف اصول علوم طبیعی چندان ثابت و غیرقابل تغییر نیستند بلکه حاصل تجربیات خود فیلمساز و بر اساس نوع نگرش و سبک هنری متغیر می‌باشند که همین امر است به کارگردان سینما فرصت بروز خلاقیت را می دهد.

لینک آشنایی با فهرست کارگردانان ایرانی